- تشویش کردن(نَ گُ سِ / سَ دَ / نَ سِ / سَ دَ)
مضطرب شدن و بهم برآمدن و بی آرام شدن و آزرده شدن. (ناظم الاطباء) : اگر عیاذباﷲ شغبی و تشویشی کنید پیداست که عدد شما چند است این شش هزار سوار و حاشیت یک ساعت دمار از شما برآرند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 359) ، مضطرب کردن پریشان و آزرده کردن: چند بار پیش راه مرا گرفت و همچنان مرا تشویش کرد. (انیس الطالبین بخاری ص 34). در این اثنا مرا میل اهل و اولادتشویش کرد. (انیس الطالبین ص 79). و مبلغ هزار دینار از من طلب داشتند و تشویش بسیار کردند. (انیس الطالبین ص 177) ، در این بیت بوستان بمعنی از پیش خود راندن و سرزنش کردن. (آنندراج) :
بداندیش را زجر و تشویش کرد
پشیمانی از گفتۀ خویش خورد.
سعدی
بداندیش را زجر و تشویش کرد
پشیمانی از گفتۀ خویش خورد.
سعدی
